Γράφει η Πρόσκοπος, Χριστίνα Μωυσεόγλου.
Η μέρα ξεκίνησε από πολύ πρωί.
Ξέραμε πως θα είναι από τις ποιο ξεχωριστές! Η Πάρνηθα μας περίμενε, αλλά πιο πολύ περιμέναμε εμείς να εξερευνήσουμε τα μονοπάτια της.
Η περιπέτεια μας ξεκίνησε από τον ηλεκτρικό σταθμό του Πειραιά, όπου θα περνάμε το τρένο. Ύστερα από λίγη ώρα είχαμε φτάσει και αρχίσαμε μια μικρή πορεία προς το Καζίνο για να μπορέσουμε να απολαύσουμε την απίστευτη θέα από τα τελεφερίκ.
Καθώς φτάσαμε στα τελεφερίκ, φυσικά και μπήκαμε σε ένα από αυτά. Η θέα ήταν απερίγραπτη, τα δέντρα γύρω μας τα μονοπάτια και πάνω από όλα οι άνθρωποι που είχαμε δίπλα μας κάθε προσκόπους ξεχωριστός, δίπλα ο ένας στον άλλον, να μοιραζόμαστε εμπειρίες.
Όταν φτάσαμε στο τέλος της διαδρομής αρχίσαμε την κανονική πορεία, αφού πρώτα μάθαμε πως να μην ξεφεύγουμε από το μονοπάτι μας. Μετά από 40 λεπτά είχαμε πια φτάσει στον προορισμό μας το Μπάφι!
Φάγαμε το μεσημεριανό μας, και ύστερα μάθαμε ακόμη περισσότερες πληροφορίες για το πως να χαρτογραφήσουμε έναν χαρτί, να μετράμε περίπου το ύψος και το μήκος λάθος ξαναθυμηθηκαμε και πως να κάνουμε στοχεύσεις.
Μετά από όλα αυτά καθίσαμε και απολαύσαμε την ζέστη μας σοκολάτα.
Όταν πια έφτασε η ώρα να φύγουμε κάναμε την ίδια διαδρομή, αλλά με τελείως διαφορετική διάθεση... Ξέραμε πως όλο αυτό θα τελειώσει, αλλά ήμασταν σίγουροι πως κάτι καινούργιο μας περιμένει αργότερα!!!