Μια φορά και ένα καιρό , συναντήθηκαν πέντε απίθανα Ενήλικα Στελέχη για να μιλήσουν… Σε μια στιγμή σκέφτηκαν.. «τι καλύτερο από μια διήμερη εκδρομή;». Ήξεραν πως η απόφαση τους να ταξιδέψουν στον όρος πατέρα , θα ήταν μία αξέχαστη εμπειρία για την αγέλη τους.
Τα λυκόπουλα ξεκίνησαν χαράματα. Η συνάντηση στη λέσχη τους ήταν κάτι το ανυπόμονο. Όλοι ήξεραν πως τώρα..η περιπέτεια ξεκινάει!
Μόλις λοιπόν , έφτασε το μεταφορικό , οι καρδιές των λυκόπουλων χτυπούσαν γρήγορα.. τίποτα όμως δεν συγκρίνεται με αυτό που ένιωσαν στην αποβίβασή τους , αντικρίζοντας ένα δρόμο γεμάτο πολύχρωμα λουλούδια. Το απαιτητικό δρομάκι δεν στάθηκε εμπόδιο για τα λυκόπουλα , αφού φτάνοντας στο προσκοππικό κέντρο (Ι. Πανταζής) , ξεκίνησαν αμέσως την εξερεύνηση με την βοήθεια του Χάρι Πότερ. Τα γέλια , τα τραγούδια και τα παιχνίδια γα τα λυκόπουλα δεν είχαν τέλος. Ύστερα όμως από μία τρομερά διασκεδαστική μέρα και ένα πεντανόστιμο βραδινό φαγητό , ήρθε η ώρα η αγέλη να “πάρει” τον υπνάκο της.
Καθώς η επόμενη ημέρα χάραζε, κάποια λυκόπουλα ήδη ήταν έτοιμα να συνεχίσουν την περιπέτειά τους, Με τη βοήθεια ενός καλού πρωινού , πήραν δυνάμεις για να βοηθήσουν τον Χάρι να βρει τη φίλη του Ερμιόνη.Η βοήθειά τους ήταν τόσο αποτελεσματική που η Ερμιόνη εν τέλει βρέθηκε. Μέτα όμως από αυτό τους το κατόρθωμα , έπρεπε να πάρουν τον δρόμο τις επιστροφής.
Με βαριά καρδιά τα λυκόπουλα φορτώθηκαν τα σακίδιά τους και αποχώρησαν. Μπορεί εδώ να τελειώνει ένα περιπετειώδες διήμερο,μα να θυμάστε...
Η περιπέτεια ποτέ δεν τελειώνει … εδώ!