Τι πιο ωραίο από μια Κυριακή στην Πάρνηθα με την καλύτερη παρέα; Λίγες μόλις ώρες μακριά από το κέντρο της Αθηνάς, στέκει ένα όμορφο και άγνωστο για πολλούς το βουνό της Πάρνηθας.
Οι Ανιχνευτές της 2ης Κοινότητας Αεροπροσκόπων Νικαίας αποφάσισαν να ξεφύγουν από την ρουτίνα της καθημερινότητας και να απολαύσουν την μαγευτική θεά στο βουνό της Πάρνηθας και το ξακουστό Σανατόριο.
Ξεκινήσαμε στις 8 το πρωί φορτωμένοι με αδιάβροχα και μπουφάν γιατί δεν ξέραμε τα σχέδια του καιρού! Έπειτα από μια χρονοβόρα μετακίνηση με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, φτάσαμε στο τελεφερίκ το οποίο μας ανέβασε στο Mont Parnes και από εκεί είδαμε την Αττική από ψηλά! Tο θέαμα ήταν φανταστικό!
Η περιπέτεια ξεκίνησε αφού αποβιβαστήκαμε από το τελεφερίκ. Ο Όμιλος Εργασίας της δράσης μας είχε ετοιμάσει μια έκπληξη! Περπατώντας στην φύση ανακαλύψαμε ένα κτήριο που κάνεις δεν ήξερε τι είναι.
Η επιβλητική του όψη, σου δημιουργούσε ρίγος αν βεβαία ήξερες ότι στα τριάντα και πλέον χρόνια που λειτούργησε, χιλιάδες άνθρωποι νοσηλεύτηκαν, θεραπεύτηκαν ή και άφησαν την τελευταία τους πνοή μέσα στους τοίχους του ιδρύματος. Μπαίνοντας μέσα, ελάχιστα πράγματα θυμίζουν πλέον τις παλαιότερες χρήσεις του κτιρίου. Γκρεμισμένοι τοίχοι, σκισμένες μοκέτες, διαλυμένα ξύλινα πατώματα, γκράφιτι και μερικές σκόρπιες καρέκλες, συνθέτουν το σκηνικό της εγκατάλειψης.
Επιπλέον, η έλλειψη τεχνητού φωτισμού κάνει το φως της μέρας τη μόνη καλή ώρα για να περπατήσεις στο εσωτερικό του κτιρίου χωρίς να βρεθείς να πέφτεις στο κενό σε κάποια από τις πολλές τρύπες που έχει το πάτωμα. Φεύγοντας από το Σανατόριο και αφήνοντας το μυαλό μας να φανταστεί τι συνέβαινε εκεί πριν αρκετές δεκαετίες, το μόνο συναίσθημα που μας κατέκλυσε ήταν ο σεβασμός για τον πόνο και τις ελπίδες των ανθρώπων που νοσηλεύτηκαν σε αυτό! Φυσικά δεν παραλείψαμε το «Πάρκο των Ψυχών», ένα σύνολο γλυπτών από κορμούς καμένων δέντρων στην γύρω περιοχή του Σανατορίου.
Η περιπέτεια μας όμως δεν σταμάτησε εκεί. Συνεχίσαμε προς στο Καταφύγιο Μπάφι που βρίσκεται στην καρδιά της Πάρνηθας! Μετά από μια κουραστική ορειβασία και με τον καιρό να πηγαίνει κόντρα στα σχεδία μας, φτάσαμε στο Μπάφι.
Ένα οργανωμένο καταφύγιο για όλες τις ηλικίες. Εκεί φάγαμε και πήραμε δυνάμεις για τον γυρισμό. Γεμάτοι γνώσεις και εμπειρίες πήραμε τον δρόμο της επιστροφής, που είναι πάντα πιο εύκολος.
Τέλος, με τον ίδιο πάλι τρόπο ξανά πήραμε τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για να επιστρέψουμε όλοι μαζί μέχρι τον προορισμό εκκίνησης. Ήταν μια αξέχαστη Κυριακάτικη εμπειρία για όλους μας!
