Ψηλά βουνά έχει η ζωή μας
στις πιο απάτητες κορφές τους η χαρά.
Δεν μας τρομάζουν χιόνια
το δρόμο ξέρουμε που βγάζει στα ψηλά.

Απ΄ τα ψηλά για πιο ψηλά κινάμε
παν΄ από τ΄ αστέρια φτερουγίζει η ψυχή μας
κι είναι η ζωή μας ο
υράνιο τόξο μεσ΄ στη μπόρα αυτής της γής.

Πιασμένοι όλοι, χέρι - χέρι
θε ν΄ ανεβούμε ως την πιο ψηλή κορφή,
παντ΄ αδελφωμένοι
να `ρθει η αγάπη ν΄ αγκαλιάσει όλη τη γη.