Επήγα μια μέρα να πάρω αέρα
στη θάλασσα με το μπαμπά,
και είδα ανθρώπους τους λέγαν Προσκόπους
με παντελονάκια κοντά.

Έπαιζαν, γελούσαν, πηδούσαν, φυρούσαν
και όλοι φαίνονταν καλοί,
και ο μπαμπάς σε λιγάκι μου λέει
«Βρε Γιαννάκη, δε βάζεις κι εσύ την στολή;»

Ωχ, πως μου ‘ρθε αυτό το κακό
Ωχ, και θα τρελαθώ
Δε μ’ αρέσουν εμένα οι εκδρομές
Ωχ, αυτές οι εκδρομές.

Με πήραν, με ντύσαν και πάλι με φτιάξαν
ολόκληρο μες το χακί,
μου ‘δωσαν καπέλο πλατύ σα μαστέλο
και ένα κοντάρι μακρύ.

Μου ‘δώσαν μαντίλι, κορδόνι, τριφύλλι
και μου ‘παν τράβα εμπρός,
γιατί Πρόσκοπος είσαι, διαρκώς θα κινείσαι
όπου σε διατάξει ο Αρχηγός.