Στάλα - στάλα η βροχή
όλα τα μουσκεύει
στάλα - στάλα η βροχή
βρέχεσαι κι εσύ.

Ξέρω καλά το δρόμο,
γνωρίζω το χωριό
περνώ μεσ’ απ’ τις λάσπες
κι όμως πάντα τραγουδώ.

Πατάω μεσ’ στη λάσπη,
βουτιέμαι ως το λαιμό,
όμως εγώ προσέχω
πάντα να μη λερωθώ.

Μα πίσω απ’ τη μαυρίλα
βγαίνει ο ήλιος χαρωπός,
στεγνώνει το χωριό
κι όλους κι όλα στο λεπτό.

Στάλα - στάλα η βροχή
τα σύννεφα φεύγουν
έπαψε πια η βροχή
στέγνωσες κι εσύ.