Εκδρομούλα πάω πάλι
με σακίδιο στην πλάτη
Απ’ τη λέσχη ξεκινάω
μα δεν ξέρω που θα πάω

Όταν είδα την πορεία
μου φαινόταν παρωδία
Αρχηγέ μου τι να κάνω
να ξεφύγω απ ’την ανία

Μα είμαι πρόσκοπος εγώ ,
θέλω τραγούδι και χορό
Θέλω παιχνίδια ζωηρά ,
χάρτη πυξίδα και σχοινιά
Στην πόλη στάλθηκα να ζωωωωω
Μα εγώ στην φύση κατοικώ

Ξεκινάω με μαγεία,
με σκοπό και φαντασία
Και με δράση αναζητάω
για να φτιάξω ό,τι αγαπώ
Κάποιον ρώτησα μου είπε
να ‘σαι πάντοτε καλός
Έσο έτοιμος για πάντα
εύθυμος και γελαστός

Τώρα νιώθω ότι ζω,
γιατί έχω πια σκοπό Τ
ην καρδιά μου οδηγώ
και τους φίλους που αγαπώ
Στη φύση διάλεξα να ζωωωωω
Την περιπέτεια ζητώ

Κλείνοντας σου λέω πάλι
κράτα πάνω το κεφάλι
Δείκτες μας είναι τα βέλη
και η τύχη ότι μας φέρει

Χαμογέλα όλο τρέλα
σα να ήταν καλοκαίρι
Και προσκόποι είμαστε όλοι
μην ξεχνάς Και πάμε όλοι …

Μα είμαι πρόσκοπος εγώ ,
θέλω τραγούδι και χορό
Θέλω παιχνίδια ζωηρά ,
χάρτη πυξίδα και σχοινιά
Στην πόλη στάλθηκα να ζωωωωω
Μα εγώ στην φύση κατοικώ.