Είχα ένα φίλο και `γω μια φορά
ήταν ο άθλιος μια χαρά
μια κοιλάρα τόσο μεγάλη
κι από μυαλό τόσο δα στο κεφάλι.

Ω!ω! πόσο τον ελυπόμουνα
και σκεφτόμουνα και ρωτιόμουνα
τι να τον κάνω τον φουκαρά
βρήκα μια λύση και `γω μια φορά.

Μεσ΄ στην ομάδα τον πήρα που λες
τις πρώτες μέρες ήταν να τον κλαίς
όπου περνούσε γκάφες σκορπούσε
και η ομάδα μαζί του γελούσε.